แม่น้องเทเลอร์ที่เป็นเด็กพิเศษ เด็กออทิสติก อายุน้องเกือบ 19 ปี น้องอยู่กับดนตรีประมาณ ป.1 หรือ ป.2 ตอนเล็กก็ยังไม่ค่อยประสบความสำเร็จ ประมาณ ป. 6 เริ่มจริงจังเกือบ 8 ปีที่แล้วเรียนเปียโนเป็นหลัก ตอนหลังได้มาทำงานกับโครงการดนตรีดลใจต้องฝึกซ้อมเปียโนให้แม่นยำขึ้น

          ครั้งแรกเลยต้องการฝึกสมาธิเพราะคิดว่าดนตรีจะช่วยให้เขามีสมาธิ ในความที่เขาเป็นเด็กออทิสติกเขาดูมีแนวโน้มที่จะชอบดนตรีมาก รู้สึกว่ามีความสุขมากเวลาไปเรียนดนตรี สนุกมาก เรียนนานแล้วเป็นสิบปี เก่งมากแล้วแต่ก็ยังต้องเรียนอยู่จนกระทั่งเสียชีวิต

          ผมได้ข่าวมาว่ารัฐบาลจะให้ของขวัญปีใหม่คนพิการ ต่อไปไม่ต้องมีบัตรคนพิการแล้ว ให้ใช้บัตรประชาชนใบเดียวเพราะเราใช้เลข13หลัก สมมุติว่าไม่ต้องใช้บัตรคนพิการใช้บัตรประชาชนใบเดียวมันก็สะดวกดี อนาคตก็ไม่จำเป็นต้องไปจดทะเบียนเป็นคนพิการ เพียงแต่ว่าขอให้มีประวัติว่ามีความต้องการจำเป็นพิเศษอย่างไร มีใบรับรองแพทย์มายืนยันเข้าระบบ ปัญหาต่อไปก็จะไม่ใช่ปัญหาบัตรคนพิการ ทุกคนใช้บัตรใบเดียวใช้สิทธิตามที่ตัวเองควรจะได้รับอย่างนี้เป็นต้น 

          ได้ไปศึกษาต่อที่ ราชมงคลธัญญบุรี จนจบปริญญาตรี หลังจากจบได้สมัครงานก็เจอปัญหาอุปสรรคพอสมควรและได้ไปสัมภาษณ์งานในตำแหน่งช่างแพทเทิร์น ตอนแรกก็จะไม่รับเพราะเห็นการเดินของเรา ก็เลยขอพิสูจน์ตัวเองถ้าภายใน 6 เดือนการทำงานของเราไม่ผ่านเราไม่ขอรับเงินเดือนเลย เราทำงานจันทร์ถึงเสาร์ วันอาทิตย์ก็ได้ไปเรียนดีไซน์ออกแบบเสื้อผ้าแล้วไปเรียนตัดเย็บชั้นสูง ในเมื่อมาในสายนี้แล้วต้องมาให้สุด อยากจะบอกว่าอย่าไปอายความพิการบอกเขาเลยว่าเราเป็นคนพิการเรามีความบกพร่องแบบนี้ต้องการให้ช่วยแบบนี้เพื่อเป็นความปลอดภัยของตัวเราเอง

         ในปีพ.ศ.2529 พลตรีกวี คัมภีญาณ รองผู้บัญชาการศูนย์รักษาความปลอดภัยแห่งชาติ กองบัญชาการทหารสูงสุด กระทรวงกลาโหม ได้เข้ารับการรักษาผ่าตัดจอประสาทตาออก โดยแพทย์หญิงโสมสราญ วัฒนะโชติ ณ โรงพยาบาลราชวิถี จนกลับมามีสายตาปกติ ท่านได้เห็นความทุกข์ยากของผู้ป่วยรวมทั้งความยากลำบากของแพทย์และพยาบาลที่รักษาคนไข้ด้วยงบประมาณที่ไม่เพียงพอ จึงได้รวบรวมเงินกับเพื่อนฯ โดยเฉพาะจากท่านผู้หญิงทัศนาวลัย ศรสงคราม และคุณสินธู ศรสงคราม ได้จำนวนเงิน 305,500 บาท เพื่อใช้จัดตั้งเป็นกองทุนโดยมีชื่อว่า “มูลนิธิพิทักษ์ดวงตาราชวิถี”