คุณนุชจารี กล่าวว่า บทบาทของสมาคมฯ เป็นเรื่องการพิทักษ์สิทธิ การช่วยเหลือ การฟื้นฟู และการแก้ปัญหาเพื่อให้คนพิการสามารถเข้าถึงสิทธิได้ เรื่องการขยายเครือข่ายให้สามารถครอบคลุมทั้งตำบล อำเภอให้มากขึ้น เพื่อได้มีคนมาช่วยสมาคมฯ ดูแลช่วยเหลือคนพิการทางจิต นอกจากระดับตำบลอำเภอ ยังมีเรื่องของระดับชาติ มีการรวมกลุ่มแกนนำในแต่ละจังหวัดของแต่ละภาครวมกลุ่มกัน เพื่อให้ภาคเป็นพี่เลี้ยงดูแลช่วยเหลือจังหวัดในภาคของตัวเอง เพื่อให้คนพิการเข้าถึงสิทธิเพิ่มมากขึ้น เพราะมองว่าศูนย์จังหวัดที่ตั้งขึ้นตามกฎหมายมีทุกจังหวัด แต่ศูนย์ที่ทำให้คนพิการใกล้ชิดและเข้าถึง คือ ศูนย์ที่เกิดจากองค์กรคนพิการที่เข้าใ

          คุณปิยะบุตร เล่าต่อว่า ปตท.

          เทิดเกียรติ  ฉายจรุง เล่าว่า การสร้างครอบครัวของคนพิการ คนพิการไม่มีใครรักเราจริง เพราะฉะนั้นไม่ควรมีแฟน ไม่ควรมีครอบครัว เป็นคำเตือนที่อิงประวัติศาสตร์ ศาสนา นิทาน คนพิการจะได้รับการสงเคราะห์ การมองในมุมของเวทนานิยม ในบ้านเราถูกปลูกฝั่งในเรื่องศาสนา การให้การสงเคราะห์กลุ่มคนที่ด้อยกว่า แต่ในปัจจุบันคนพิการออกมาทำงานมากขึ้น มีอิสระในการใช้ชีวิต Indepemdent Living สามารถพิสูจน์ได้ ซึ่งคนพิการไม่จำเป็นต้องอาศัยวัด สถานสงเคราะห์ แต่หลาย ๆ คนพยายามดิ้นรนเพื่อดูแลตัวเองได้ สามารถออกนอกกรอบที่เคยสร้างไว้ได้ ด้วยเหตุนี้ ทำไมคนพิการไม่ควรมีครอบครัว การปรับเปลี่ยนเจตคติ ทัศนคติ แนวคิดใหม่

          คุณจิรวรรต เล่าว่า อาศัยอยู่ที่ ต.บ้านโป่ง อ.หางดง จ.เชียงใหม่ เข้ารับการศึกษาที่ โรงเรียนสอนคนตาบอดภาคเหนือจังหวัดเชียงใหม่ ในระดับชั้นประถม แล้วต่อมัธยมต้นที่กรุงเทพฯ หลังจบการศึกษา ม.3 ได้เริ่มประกอบอาชีพเกษตรกรรม และได้ศึกษาเกี่ยวกับการเกษตรควบคู่ไปด้วย จนเกิดความรู้ ความชำนาญ รวมกับประสบการณ์ที่ได้สะสมมาจากการไปเสวนาในที่ต่าง ๆ ในวัยเด็กผมเกิดอาการตาแดงขั้นอันตราย และยังเกิดอุบัติเหตุจากการเล่นฟุตบอล โดยถูกลูกฟุตบอลเตะเข้าตาอีกข้าง เป็นผลให้ดวงตาทั้งสองข้างไม่สามารถมองเห็นได้