กฎหมายและกฎข้อบังคับต่างๆ

การตัดสินทางกฎหมาย

เพื่อช่วยให้การศึกษาของคุณเกี่ยวกับ IEP ว่า ควรจะมีอะไรรวมอยู่ใน IEP บ้าง  เรารวบรวมจากกรณีที่เป็นจริง  แต่ละกรณีที่เลือกจะแสดงให้เห็นถึงจุดเฉพาะเกี่ยวกับ IEP หลังจากคุณอ่านบทนี้แล้ว คุณจะมีความเข้าใจที่ชัดเจนเกี่ยวกับกฎหมายและ IEP (ในสหรัฐอเมริกา)

กรณีของอเล็กซ์ เกอร์สไมเยอร์กับโรงเรียนรัฐบาลของเขตการปกครองโฮวาร์ด

หลัง จากที่ศาลฏีกาในมลรัฐเซ้าท์แคโรไลนาได้ตัดสินกรณีของแชนนอน คาร์เตอร์  ก็ปรากฏกรณีที่น่าสนใจเกิดขึ้นในโคลัมเบีย มลรัฐแมรี่แลนด์  กรณีนี้เกี่ยวข้องกับอเล็กซ์ เกอร์สไมเยอร์ เด็กอายุ 6 ขวบที่เป็นเด็กบกพร่องทางการอ่าน  แม้ว่าอเล็กซ์จะมีปัญหาที่ส่อแววอันตรายในระดับอนุบาล  บรรดาคุณครูที่โรงเรียนของอเล็กซ์ก็ยังดูท่าทีก่อนที่จะทดสอบเขา  พวกครูคิดกันว่า อเล็กซ์อาจจะ “เติบโตพ้นปัญหาต่างๆ ” นั้นได้

เมื่อ อเล็กซ์เริ่มต้นเรียนในเกรด 1 เขายังคงไม่ได้รับการประเมิน  ไม่มี IEP ที่ทำไว้ให้เขา  อเล็กซ์ตระหนักได้อย่างรวดเร็วว่าเขาแตกต่างจากเด็กคนอื่นๆ  เขาไม่ได้เรียนวิธีการอ่าน  ที่บ้านเขารู้สึกว้าวุ่นและว่าตัวเองว่า “โง่เขลา”  คุณพ่อคุณแม่ที่รู้ถึงภัยได้ให้เขาประเมินกับนักจิตวิทยาเอกชน  การทดสอบนี้ยืนยันว่า อเล็กซ์มีอาการบกพร่องทางการอ่าน

ต่อมาในฤดู ใบไม้ร่วง  โรงเรียนรัฐบาลแห่งนั้นจึงได้นำเสนอ IEP ให้เขา  คุณพ่อคุณแม่รู้สึกว่า  IEP นั้นคลุมเครือและไม่ได้นำเสนอความช่วยเหลือที่อเล็กซ์ต้องการเพื่อเอาชนะ ปัญหาการบกพร่องทางการอ่าน  อเล็กซ์กลายเป็นทุกข์หนักมากขึ้นในเวลานั้น  เขากล่าวว่า เขาโง่มากและไม่อยากจะมีชีวิตอยู่  การนำเสนอ IEP ที่ไม่เหมาะสมสำหรับลูกชายของพวกเขา  ทำให้พ่อแม่ให้เขาลาออกจากโปรแกรมการเรียนที่โรงเรียนรัฐบาลแห่งนั้นและให้ เขาเข้าเรียนที่โรงเรียนมองเตสซอรี่ (ไม่ใช่โรงเรียนการศึกษาพิเศษ) พร้อมทั้งร้องขอความช่วยเหลือด้านการเรียนพิเศษ

ในการตัดสินของผู้ พิพากษาโมสซ์ได้บรรยายถึง IEP ของโรงเรียนรัฐบาลแห่งนั้นว่า  “....ไม่มีอะไรมากไปกว่าการรวบรวมรูปแบบที่เตรียมไว้ให้นักเรียนคนอื่นๆ มีการกล่าวถึงเป้าหมายทั่วๆไปและไม่ได้ทำไว้เฉพาะสำหรับความต้องการพิเศษขอ งอเล็กซ์เลย”

เพราะว่า IEP นั้นไม่ได้ทำขึ้นสนองความต้องการพิเศษของอเล็กซ์ในฐานะเด็กที่บกพร่องทางการ อ่าน  ผู้พิพากษาโมสซ์จึงให้ชดเชยค่าใช้จ่ายให้พ่อแม่ของอเล็กซ์สำหรับค่าการศึกษา ที่โรงเรียนมองเตสซอรี่

กรณีของอีวานส์กับคณะกรรมการการศึกษาของเขตการศึกษากลางไรน์เบค

กรณีที่พิเศษเกี่ยวกับ IEP ที่ยกขึ้นมาอ้างถึงกันบ่อยๆ เกิดขึ้นที่นิวยอร์ค  เกี่ยวข้องกับเด็กอีกคนหนึ่งที่บกพร่องทางการอ่าน

ในกรณีของอีวานส์กับคณะกรรมการการศึกษาของเขตการศึกษากลางไรน์เบค  ผู้พิพากษาปาร์คเกอร์พลิกการบริหารก่อนหน้านี้โดยการให้จ่ายค่าชดเชยแก่พ่อ แม่ของแฟรงก์สำหรับค่าการศึกษาที่โรงเรียนคิลโดแนน  ในการตัดสินของเขาผู้พิพากษาปาร์คเกอร์อภิปรายถึง การบกพร่องทางการอ่านและเทคนิคทางการศึกษาที่จะใช้รักษาอาการนั้น  เขากล่าวถึงปัญหาของ IEP ที่คลุมเครือซึ่งการวัดก้าวหน้าของเด็กไม่เป็นไปตามสภาวะเป็นจริงว่า

• IEP ฉบับนี้….ล้มเหลวทั้งหมดที่จะระบุขอบเขตความบกพร่องโดยเฉพาะของเด็ก และอยู่บนพื้นฐานข้อมูลที่ใช้ได้ไม่เกิน 10 เดือน  พร้อมยังพบว่า IEP ไม่ได้จัดกลยุทธ์ที่เหมาะสมสำหรับการประเมินความก้าวหน้า..........ความต้อง การของกฎหมายในเรื่องการประเมินเด็กพิการแต่ละคนเป็นการเฉพาะและเป็นระยะ  แสดงให้เห็นถึงการยอมรับว่า เด็กพัฒนาอย่างรวดเร็วและการพิจารณาตัดสินใจเรื่องสถานภาพเมื่อหนึ่งปีมา แล้วอาจจะไม่เหมาะสมอีกต่อไปแล้วในปัจจุบัน

• ในภาคผนวก C ในกฎหมาย ให้คำจำกัดความ “วัตถุประสงค์ทางการเรียนการสอนระยะสั้น”  ว่าเป็น “ขั้นตอนระหว่างกลางที่สามารถวัดได้ระหว่างระดับปัจจุบันในการแสดงผลทางการ ศึกษาของเด็กพิการกับเป้าหมายประจำปีซึ่งกำหนดขึ้นสำหรับเด็ก”  วัตถุประสงค์จะต้อง “แสดงเป็นลำดับขั้นตอนความสำเร็จเพื่อวัดความก้าวหน้าที่บรรลุเป้าหมายประจำ ปี”  แล้วยังต้อง ”นำเสนอวิธีการเพื่อการตัดสินใจว่า...เด็กคนนี้กำลังก้าวหน้าในโปรแกรมการ ศึกษาพิเศษหรือไม่...การวางสถานภาพของเด็กและการบริการเหมาะสมกับความต้อง การเรียนรู้ทางการศึกษาพิเศษของเด็กหรือไม่  ซึ่งความต้องการเหล่านี้เป็นการเตรียมแนวทางให้ครูและพ่อแม่ของเด็กสามารถ ที่จะติดตามความก้าวหน้าในการศึกษาพิเศษของเด็ก” จากบทที่ 3 ภาคผนวก C คำถามที่ 37

• IEP เหล่านั้นประกอบด้วยวัตถุประสงค์ทั่วๆ ไป กว้างๆ เท่านั้น ทั้งยังใช้วิธีสังเกตเป็นการส่วนตัวที่คลุมเครือในการตรวจสอบความก้าวหน้า ของแฟรงก์  ตัวอย่างเช่น เป้าหมายแรกในเดือนตุลาคม ปี 1994 ของแฟรงก์  IEP เตรียมการว่า เขาจะถูกประเมินตามวัตถุประสงค์ที่ทำบัญชีไว้โดยอ้างอิงถึง  “การสังเกตการณ์ของครู” กับ ความถี่ถ้วนถึง 80%    เมื่อกล่าวถึงเป้าหมายที่สอง IEP ตระเตรียมว่า แฟรงก์จะถูกประเมินโดย “การสังเกตการณ์ของครู”  กับผลความสำเร็จ 80%

• แม้ว่า IEP จะนำเสนอถึงวลีซ้ำๆ กันว่า “การสังเกตการณ์ของครู” กับผลความสำเร็จ 80%  เพราะว่ามีตัวบ่งชี้เพียงเล็กน้อยถึงระดับความสำเร็จของแฟรงก์เมื่อ IEP ถูกเขียนขึ้น  แต่พลาดที่จะระบุกลยุทธ์สำหรับการประเมินความก้าวหน้าทางวิชาการของแฟรงก์ อย่างเหมาะสมและกำหนดวิธีการสอนใดที่มีประสิทธิภาพและมีสิ่งใดบ้างที่ต้อง การการทบทวน...........เมื่อดูถึง IEP ในเดือนมิถุนายน 1994 ก็ใช้วิธีการเดียวกัน โดยไม่ได้กำหนดมาตรฐานที่วัดได้ที่จะประเมินความก้าวหน้า

(โปรดติดตามตอนต่อไป)