พิธีพระราชทานปริญญาบัตรบัณฑิตจุฬาฯที่ผ่านไป เป็นวันแห่งความภาคภูมิใจของบัณฑิตทุกคน หนึ่งในนั้นคือ ดำเกิง มุ่งธัญญา บัณฑิตคณะครุศาสตร์ จุฬาฯ ผู้พิการทางสายตา ซึ่งเข้ารับพระราชทานปริญญาบัตรในครั้งนี้ ด้วยผลการเรียนยอดเยี่ยมโดยคว้าปริญญาเกียรตินิยมอันดับ 1 มาครอง 

ดำเกิง เปิดเผยว่า รู้สึกภาคภูมิใจมากที่จบการศึกษาจากจุฬาลงกรณ์มหาวิทยาลัย การเรียนในคณะ ครุศาสตร์ใช้เวลาเรียน 5 ปี เป็นการเรียนที่หนักมาก ต้องรับผิดชอบตนเองทั้งเรื่องเรียน งานที่อาจารย์มอบหมาย การทำกิจกรรมต่างๆ และการฝึกสอนภายนอก ซึ่งทำให้ได้รับทั้งความรู้และประสบการณ์มากมาย หลักในการเรียนให้ประสบความสำเร็จ คือตั้งใจฟังอาจารย์ เข้าเรียนให้ตรงเวลา และรู้จักวางแผน ในการเรียน มีการสรุปย่อสาระสำคัญในแต่ละวิชาเป็นรายสัปดาห์ 

แม้ว่าดวงตาจะมองไม่เห็น แต่ก็ไม่เป็นอุปสรรคในเรื่องการเรียนแต่อย่างใด ดำเกิงได้รับความช่วยเหลือจากเพื่อนๆ และอาจารย์ในคณะ เช่น หากมีภาพประกอบการเรียนการสอน เพื่อนก็จะช่วยอธิบายว่าภาพนั้นมีลักษณะอย่างไร คอยอ่านหนังสือให้ฟัง พาไปสถานที่ต่างๆ ทำให้สามารถใช้ชีวิตเหมือนคนปกติทั่วไป ส่วนอาจารย์ที่คณะครุศาสตร์จะส่งไฟล์ประกอบการเรียนการสอนให้ก่อนเข้าเรียน จากนั้นจะใช้คอมพิวเตอร์ในการอ่านไฟล์ต่างๆ ทำให้สะดวกในการเรียนแต่ละวิชามากยิ่งขึ้น งานหรือกิจกรรมบางอย่างที่อาจจะไม่สะดวกในการทำหรือส่งงานได้เหมือนเพื่อนคนอื่นๆ อาจารย์ก็จะคอยช่วยแก้ไขปัญหา ด้วยการจัดกิจกรรมให้ตนสามารถร่วมได้เหมือนคนอื่นๆ โดยมีอาจารย์ที่ดูแลการศึกษาพิเศษที่คณะครุศาสตร์คอยประสานงานให้ความช่วยเหลือ ซึ่งเป็นสิ่งที่รู้สึกประทับใจเป็นอย่างมาก

“นอกจากการเรียนแล้ว กิจกรรมที่ผมได้มีโอกาสเข้าร่วมนั้นมีมากมาย เช่น จุฬาฯวิชาการ กิจกรรมค่ายครู ซึ่งเป็นโครงการที่ให้น้องๆ มัธยมศึกษาตอนปลายจากทั่วประเทศมาเข้าค่าย 5 วัน 4 คืนที่คณะครุศาสตร์ จุฬาฯ โดยได้ทำหน้าที่ฝ่ายวิชาการ รู้สึกประทับใจกิจกรรมนี้เป็นพิเศษ แม้ค่ายจะจบลงแล้วแต่ความสัมพันธ์ที่ดีระหว่างพี่น้องในค่ายยังคงอยู่ ทุกวันนี้ก็ยังคงติดต่อกันตลอด วันที่ผมมารับปริญญาน้องๆ ก็มาร่วมยินดีด้วย” ดำเกิง กล่าว

“ทำปัจจุบันให้ดีที่สุด เพราะอดีตไม่สามารถแก้ไขได้ ถ้าอยากให้อนาคตดีต้องทำปัจจุบันให้ดี” คือคติประจำใจของบัณฑิตจุฬาฯ คนเก่งคนนี้ ปัจจุบันดำเกิงได้บรรจุเป็นครูที่โรงเรียนสตรีศรีสุริโยทัย อนาคตวางแผนจะศึกษาต่อปริญญาโท ขอให้น้องๆ พยายามตั้งใจเรียนให้เต็มที่ ไม่ว่าเราจะเรียนเก่งหรือไม่ก็ตาม เพราะสิ่งสำคัญอยู่ที่การนำความรู้ที่ได้เรียนมาไปใช้ให้เกิดประโยชน์สูงสุด รวมถึงการเข้าร่วมกิจกรรมต่างๆ ภายในมหาวิทยาลัยก็จะทำให้เรามีทักษะในการทำงานและสามารถอยู่ร่วมกับผู้อื่นได้อย่างมีความสุข”