(8 ก.ย. 58) ผู้สื่อข่าวรายงานว่า ที่ห้องประชุมโรงแรมรายาแกรนด์ อ.เมือง จ.นครราชสีมา นายธงชัย ลืออดุลย์ ผู้ว่าราชการจังหวัดนครราชสีมา เป็นประธานในพิธีเปิดงาน “วันที่ระลึกสากลแห่งการรู้หนังสือ” ประจำปี 2558 โดยมีนายประสิทธิ์ แสงพินิจ ผู้อำนวยการสำนักงานการศึกษานอกระบบและการศึกษาตามอัธยาศัย หรือ กศน.จังหวัดนครราชสีมา กล่าวต้อนรับ และมีผู้บริหาร กศน.จังหวัด, กศน.อำเภอทั้ง 32 อำเภอ, คณะกรรมการการศึกษา และนักเรียน กศน.จังหวัดนครราชสีมา ร่วมงานกว่า 1,100 คน

การจัดงานในครั้งนี้ สืบเนื่องจากองค์การศึกษาวิทยาศาสตร์และวัฒนธรรมแห่งสหประชาชาติ (ยูเนสโก) ได้ให้ความสำคัญต่อการเรียนรู้หนังสือของประชาชนทั่วโลก โดยเฉพาะการเรียนรู้ตลอดชีวิต ซึ่งสามารถก่อให้เกิดการพัฒนาคุณภาพชีวิตประชากรในทุกประเทศ ให้มีความเป็นอยู่ที่ดีขึ้น จึงกำหนดให้วันที่ 8 กันยายนของทุกปี เป็นวันที่ระลึกสากลแห่งการรู้หนังสือ เพื่อเชิญชวนประเทศสมาชิกทั่วโลก ให้เกิดความตื่นตัวในการเรียนหนังสือมากยิ่งขึ้น ซึ่งสอดคล้องกับนโยบายของ กศน. ที่ส่งเสริมให้ประชาชนผู้ด้อยโอกาสทางการเรียนในภาคปกติ ให้สามารถเข้ามาเรียนหนังสือได้เท่าเทียมกับระบบการเรียนปกติทั่วไป 

โดย กศน.จังหวัดนครราชสีมา ซึ่งเป็นจังหวัดที่มีประชากรมากเป็นอันดับ 2 ของประเทศ รองจากกรุงเทพมหานคร และมีสำนักงาน กศน. กระจายอยู่ครบทั้ง 32 อำเภอ เพื่อให้บริการประชาชนอย่างทั่วถึง จึงได้จัดงาน “วันที่ระลึกสากลแห่งการรู้หนังสือ” ประจำปี 2558 ขึ้น พร้อมทั้งมีการมอบรางวัลแก่ศิษย์เก่า และนักเรียนดีเด่นอีกด้วย

นอกจากนี้ ไฮไลท์ของงานคือ นางวาสนา พจน์ฉิมพลี อายุ 68 ปี ชาว ต.หนองจะบก อ.เมือง จ.นครราชสีมา หนึ่งในนักเรียนชั้นมัธยมศึกษาตอนปลาย กศน.จังหวัดนครราชสีมา ที่มาร่วมงาน โดยนางวาสนากล่าวว่า ก่อนหน้านี้ตนไม่มีโอกาสเรียนหนังสือในภาคปกติ โดยเรียนจบเพียงแค่ชั้น ป.4 เนื่องจากครอบครัวยากจน มีพี่น้องอยู่ด้วยกันทั้งหมด 11 คน ตนเป็นคนที่ 2 จึงต้องออกจากโรงเรียนเพื่อมาทำงานรับจ้างทั่วไป หารายได้เสริมช่วยครอบครัว 

นางวาสนายังกล่าวอีกว่า จนกระทั่งเมื่อปี 2550 จึงได้มีครู กศน.อำเภอเมืองนครราชสีมา มาชักชวนให้เข้ามาเรียนหนังสือด้วย ซึ่งตนรู้สึกดีใจมาก ที่ได้มีโอกาสเรียนหนังสืออีกครั้ง หลังจากที่ไม่ได้เรียนหนังสือมานานกว่า 40 ปีแล้ว จนปัจจุบันตนเรียนถึงระดับชั้นมัธยมปลายแล้ว ซึ่งหลังจากนี้ไป ก็ตั้งเป้าหมายว่าจะต้องเรียนให้จบระดับชั้นปริญญาตรีให้ได้ เพื่อทำความฝันให้เป็นจริง ถึงแม้ว่าจะไม่ได้ใช้ใบปริญญาในการสมัครงานก็ตาม เพราะตนอายุมากแล้ว แต่อย่างน้อยก็สามารถอ่านหนังสือออก เขียนได้คล่อง และปัจจุบันก็ทำงานเป็นอาสาสมัครสาธารณสุขประจำหมู่บ้าน หรือ อสม. ซึ่งจะสามารถช่วยเหลือสังคมได้อีกทางหนึ่งด้วย