“พระคุณครู”ตอนที่ 2
ในชีวิตของคนเรา มีบิดามารดา เป็นผู้มีพระคุณอันสูงสุด ผู้ให้ความรัก ให้ความเมตตา มีความห่วงใย และเสียสละเพื่อลูกตลอดเวลา สอนลูกทุกอย่าง ดังนั้นบิดา มารดาจึงเป็นครูคนแรกในชีวิตของคนเรา นอกจาก บิดามารดา แล้ว ก็มีครูเป็นผู้มีพระคุณคล้าย บิดามารดา คือ เป็นผู้อบรมสั่งสอนถ่ายทอดวิชาความรู้ให้ ทั้งในด้านวิชาการ และประสบการณ์ รวมทั้งให้ความรัก ความเมตตาต่อศิษย์ทุกคน ตลอดเป็นผู้มีความเสียสละ ดูแลเอาใจใส่ สั่งสอนอบรมให้เด็กได้พบกับแสงสว่างแห่งปัญญา อันเป็นหนทางแห่งการประกอบอาชีพเลี้ยงดูตนเอง
มีคนกล่าวไว้ว่า "ครู" จะต้องทุ่มเทแรงกายและแรงใจไม่น้อยไปกว่าพ่อแม่ผู้ให้กำเนิดเลย ซึ่งในชีวิตของคนๆ หนึ่ง นอกเหนือไปจากพ่อแม่ซึ่งเปรียบเสมือน "ครูคนแรก" ของเราแล้ว การที่เด็กๆ จะดำรงชีพต่อไปได้ในสังคม จำเป็นอย่างยิ่งที่จะต้องมี "ครู" ที่จะประสิทธิ์ประสาทวิชาความรู้ เพื่อปูพื้นฐานไปสู่หนทางทำมาหากินในภายภาคหน้าด้วย ดังนั้น "ครู" จึงเป็นบุคคลสำคัญที่เราทุกคนควรจะได้แสดงความกตัญญูกตเวทิตาต่อท่าน
และในโอกาสวันครูนี้ ซึ่งตรงกับวันที่ 16 มกราคม ศิษย์ขอสักการะ ต่อครูอาจารย์และปรมาจารย์ทั้งหลายทั้งปวง ที่ได้ประสิทธิ์ประสาทความรู้ให้แก่ศิษย์ จนทำให้ศิษย์คนนี้มีชีวิตที่ดี ประพฤติแต่ในสิ่งที่ดีงาม ครองตนอยู่ในศีลธรรมจรรยา และนำความรู้ที่ได้มาประกอบอาชีพอันสุจริตจนทำให้ชีวิตส่วนตัวและความครอบครัวมีความสุข และความเจริญรุ่งเรือง
หากศิษย์ได้กระทำการอันใดที่เป็นการล่วงเกิน หรือได้กระทำสิ่งที่ผิดพลาดโดยรู้เท่าไม่ถึงการณ์ ไม่ว่าจะเป็นด้านกายกรรม วจีกรรม หรือมโนกรรมก็ตาม ศิษย์ต้องกราบขอขมาต่อครูอาจารย์และปรมาจารย์ทั้งหลายทั้งปวง ได้โปรดอโหสิกรรมให้แก่ศิษย์ด้วยเทอญ