สาธารณรัฐฟิลิปปินส์ (REPUBLIC OF THE PHILIPPINES)

•   ผลักดันความร่วมมือในด้านการค้า พลังงาน ความมั่นคง

•   ประสบปัญหาเสถียรภาพทางการเมืองและเศรษฐกิจอย่างต่อเนื่อง

•   เป็นพันธมิตรที่ใกล้ชิดของไทยมาเป็นเวลานานและมีมุมมองยุทธศาสตร์ร่วมกันในหลายด้าน

•   ประสบปัญหาจากขบวนการมุสลิมแบ่งแยกดินแดนภาคใต้

ข้อมูลทั่วไป

• ที่ตั้ง

ทิศตะวันตกและทิศเหนือติดกับทะเลจีนใต้

ทิศตะวันออกและทิศใต้ติดกับมหาสมุทรแปซิฟิก

• พื้นที่

298,170 ตารางกิโลเมตร (ประมาณร้อยละ60 ของประเทศไทย)

• เมืองหลวง

กรุงมะนิลา

• ประชากร

101.8 ล้านคน

• ภาษาราชการ

ตากาล็อกและอังกฤษ

• ศาสนา

โรมันคาทอลิก ร้อยละ 83 โปรแตสเตนท์ร้อยละ 9 อิสลาม ร้อยละ 5

• ประมุข

ประธานาธิบดี

• ผู้นำรัฐบาล

ประธานาธิบดีเบนิกโน ซีเมยอน โกฮวงโก อาคีโน ที่สาม(Benigno Simeon Cojuangco Aquino III) สาบานตนเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2553

• รัฐมนตรีต่างประเทศ

นายอัลเบอร์โต เดล รอสซาลีโอ  (Alberto del Rosalio)

• ระบอบการปกครอง

ระบอบสาธารณรัฐ มีประธานาธิบดีเป็นประมุขและหัวหน้าฝ่ายบริหาร (ดำรงตำแหน่งวาระละ 6 ปี ดำรงตำแหน่งได้ไม่เกิน 1 วาระ การเลือกตั้งประธานาธิบดีที่ผ่านมามีขึ้นในวันที่ 10 พฤษภาคม 2553 ประธานาธิบดีคนปัจจุบัน คือ ประธานาธิบดีเบนิกโน ซีเมยอน โกฮวงโก อาคีโน ที่สาม(Benigno Simeon Cojuangco Aquino III) สาบานตนเข้ารับตำแหน่งเมื่อวันที่ 30 มิถุนายน 2553

• เขตการปกครอง

17 เขต (region) 80 จังหวัด (province) และ 120 เมือง (city) โดยแบ่งการปกครองย่อยออกเป็น 1,499 เทศบาล (municipality) และ 41,969 บารังไก (barangay) ซึ่งเทียบเท่าตำบลหรือหมู่บ้าน

• วันชาติ

12 มิถุนายน

• วันสถาปนาความสัมพันธ์

ทางการทูตกับไทย

14 มิถุนายน 2492

• หน่วยเงินตรา

ฟิลิปปินส์เปโซ (1 เปโซ ประมาณ 0.73 บาท)

• ผลิตภัณฑ์มวลรวม

ภายในประเทศ

199.9 พันล้านดอลลาร์สหรัฐ (2554)

• รายได้ประชาชาติต่อหัว

3,489 ดอลลาร์สหรัฐ (2554)

• การขยายตัวทางเศรษฐกิจ

ร้อยละ 6.9

• สินค้านำเข้าสำคัญ

สินค้าอิเล็กทรอนิกส์, แร่เชื้อเพลิง น้ำมันหล่อลื่น และวัตถุที่เกี่ยวข้อง, อุปกรณ์ขนส่ง, เครื่องจักรอุตสาหกรรมและอุปกรณ์ , เหล็กและเหล็กกล้า

• สินค้าส่งออกสำคัญ

สินค้าอิเล็กทรอนิกส์, เสื้อผ้าและเครื่องนุ่มห่ม, อุปกรณ์กึ่งตัวนำ, ผลิตภัณฑ์ปิโตรเลียม, ผลิตภัณฑ์จากไม้และเฟอร์นิเจอร์

การศึกษาของฟิลิปปินส์

ระบบการศึกษาของประเทศฟิลิปปินส์มีทั้งแบบที่เป็นทางการและไม่เป็นทางการ โดยการศึกษาแบบที่เป็นทางการนั้นมีลำดับขั้นตอนของการเรียนอยู่สามระดับนั่นคือ ระดับประถมศึกษา ระดับมัธยมศึกษาและระดับอุดมศึกษา ในระดับประถมศึกษาระดับประถมศึกษานั้นจะใช้เวลาศึกษาภาคบังคับหกปีที่โรงเรียนของรัฐบาลหรือเจ็ดปีในโรงเรียนของเอกชนนอกเหนือจากหลักสูตรการศึกษาปฐมวัยซึ่งนักเรียนสามารถเลือกเรียนได้ โดยการศึกษาระดับนี้รวมไปถึงการเรียนชั้นอนุบาลและอาจเป็นหลักสูตรเตรียมประถมศึกษาก็ได้ นักเรียนที่มีอายุระหว่างสามหรือสี่ปีจะเข้าเรียนในสถานรับเลี้ยงเด็กก่อนวัยเรียนจนกระทั่งมีอายุครบ 5-6 ปี จึงจะเลื่อนขึ้นชั้นประถมศึกษาปีที่หนึ่ง การศึกษาระดับมัธยมศึกษาใช้เวลาสี่ปีโดยนักเรียนต้องเรียนจบชั้นประถมศึกษาตอนปลายก่อน นักเรียนส่วนใหญ่ที่เรียนชั้นมัธยมศึกษาจะมีอายุ 12 ปีและเรียนจบเมื่ออายุ 15 ปี ส่วนระดับอุดมศึกษานั้น นักเรียนส่วนใหญ่จะมีอายุประมาณ 16 ปี การศึกษาระดับนี้แบ่งเป็นระดับปริญญาตรี ปริญญาโทและปริญญาเอกในหลากหลายสาขาวิชา นอกจากนั้น การศึกษาระดับหลังมัธยมศึกษายังรวมไปถึงหลักสูตรอาชีวศึกษาแบบสองหรือสามปีที่อาจไม่มีการมอบปริญญาก็ได้ ระบบการศึกษาในประเทศฟิลิปปินส์ใกล้เคียงกับระบบการศึกษาแบบเป็นทางการของสหรัฐอเมริกา ในขณะที่ระบบการศึกษาของประเทศอื่นๆ ในทวีปเอเชียมักจะได้รับอิทธิพลจากประเทศอังกฤษ ฝรั่งเศส หรือเนเธอร์แลนด์ การศึกษาแบบไม่เป็นทางการซึ่งรวมถึงการรับความรู้นอกโรงเรียนนั้นมีวัตถุประสงค์หลักสำหรับผู้เรียนกลุ่มเฉพาะ เช่น เยาวชนหรือผู้ใหญ่ที่ไม่สามารถเข้าเรียนต่อที่โรงเรียนหรือมหาวิทยาลัยได้ ตัวอย่างได้แก่หลักสูตรการศึกษาผู้ใหญ่ที่ไม่รู้หนังสือซึ่งบูรณาการการเขียนและการอ่านเบื้องต้นเข้ากับทักษะในชีวิตประจำวัน หน้าที่ในการบริหาร ควบคุม และดำเนินการการศึกษาขั้นพื้นฐาน (ระดับประถมและมัธยมศึกษา) นั้นจะเป็นของแผนกการศึกษา วัฒนธรรมและกีฬา  ในขณะที่คณะกรรมาธิการการอุดมศึกษาจะรับผิดชอบเกี่ยวกับการศึกษาระดับสูง ส่วนการศึกษาด้านเทคนิคหลังมัธยมศึกษานั้นจะดำเนินการโดยเจ้าหน้าที่ด้านการพัฒนาทักษะและการศึกษาด้านเทคนิคซึ่งยังมีหน้าที่ปฐมนิเทศ ให้การฝึกอบรมและการพัฒนาด้านทักษะอาชีพแก่เยาวชนที่ไม่ได้เข้าเรียนในโรงเรียนและผู้ใหญ่ที่ว่างงาน นอกจากนี้ประเทศฟิลิปปินส์ใช้การเรียนการสอนแบบทวิภาษา บางวิชาจะส่วนเป็นภาษาอังกฤษ ส่วนวิชาอื่นๆ จะสอนเป็นภาษาฟิลิปปินส์