คนพิการไปเที่ยวได้มั๊ย? ยืนยันเลยว่า คนพิการสามารถไปเที่ยวได้ และยิ่งเป็นรถวีลแชร์ การที่เราไปเที่ยวเป็นการไปให้ความรู้ในสถานที่ที่ยังไม่ได้จัดสิ่งอำนวยความสะดวก ถ้าไปให้เขาดูจะได้รู้ว่าอุปสรรคหน้าตาเป็นยังไง บางครั้งคนไม่พิการก็ไม่ทราบว่าแค่เนินเล็ก ๆ ประมาณหนึ่งนิ้วก็เป็นอุปสรรคสำหรับวีลแชร์ที่ไม่สามารถไปต่อได้ แต่ถ้าเราพากันออกมาเดินทาง มาท่องเที่ยวให้คนทั่วไปและเจ้าของสถานที่ได้รับทราบจากการที่ได้พบเห็นการที่พวกเราออกไปใช้ชีวิตบ่อย ๆ และสร้างความตระหนักรู้ของการจัดสิ่งอำนวยความสะดวกขึ้นมา เช่น ทางลาด สเต็ป ธรณีประตู เป็นต้น สิ่งเหล่านี้คืออุปสรรคสำหรับคนพิการที่ใช้รถวีลแชร์ ทำให้พวกเราเข้าไม่ถึง

          ประสบการณ์จากเพื่อน ๆ ที่มาร่วมทริปด้วยกัน จะมีทั้งที่เป็นกึ่งติดเตียงอยู่บ้านเมื่ออกมาสักครั้งแล้ว ก็อยากจะออกมาอีกทำให้เขาไม่เป็นคนพิการที่ติดเตียง และมีจิตใจที่เบิกบาน แจ่มใส สดชื่น ทำให้เขารู้ว่าโลกมันมีอะไรที่มากกว่าในห้องสี่เหลี่ยมที่เคยอยู่มากขึ้น เป็นการเปิดประสบการณ์ใหม่ ๆ ให้กับคนพิการที่อยู่แต่กับบ้าน ทำให้ตัวเองรู้สึกอยากออกมาท่องเที่ยวได้เหมือนคนทั่ว ๆ ไป ยกตัวอย่าง เพื่อนกลุ่มหนึ่งเป็นคนพิการมาจากต่างจังหวัดย้ายมาทำงานที่กรุงเทพฯ เป็นสิบปี พอเราได้คุยกันคือ เขาไม่เคยไปไหนจากที่ที่เขาอยู่เลย พอเราเข้าไปคุยไปสร้างความมั่นใจให้เขา หลังจากที่เราพาเขาออกมาเขาก็มั่นใจเพิ่มมากขึ้น

          การเดินทางท่องเที่ยวในจุดหนึ่งของการเดินทางบ่อย ๆ เรารู้สึกว่ามันเป็นการแบ่งปันความสุข ความเอื้ออาทร เพราะถ้าเราฝืนที่จะเดินทาง ฝืนที่จะไปในที่ที่อันตรายตอนจบอาจจะไม่มีความสุขก็ได้ การจัดกิจกรรมของเราก่อนโควิด - ๑๙ จัดเดือนละหนึ่งครั้ง โดยการจัดส่วนใหญ่จะใช้รถสาธารณะเป็นส่วนใหญ่ ล่าสุดจัดทริปไปจังหวัดพระนครศรีอยุธยา ไปหลายที่ เช่น ศูนย์ศิลปะชีพบางไทร ไปโบราณสถาน บ้านของพ่อจุดไฮไลท์ คือจะมีสะพานไม้วิ่งผ่านบ่อน้ำ ในความรู้สึกของวีลแชร์คือเหมือนได้สัมผัสใกล้ชิดกับธรรมชาติได้มาก ได้เห็นปลาแวกว่ายในบ่อ เรารู้สึกว่าเราชอบมาก และมีเลี้ยงแพะ ทริปครั้งนี้ไปกัน ๒๐ คน แบ่งเป็นวีลแชร์ ๖ คัน คนพิการเดินได้ ๒ คน และครอบครัวคนพิการไปด้วย

https://www.facebook.com/AdminSalee/