สภาพแวดล้อมในสังคมไทยเป็นอุปสรรค เพราะสังคมไทยไม่เชื่อว่า คนตาบอดทำอะไรได้ นี่คือปัญหาใหญ่ เจนีวีฟ คอลฟิลด์ได้ให้คาถาผมท่องไว้ว่า ต้องเชื่อก่อนว่าคนตาบอดทำได้ทุกอย่างแล้วหาเรื่องท้าทายทำ เพราะความท้าทายเท่านั้นที่ดึงความสามารถของมนุษย์ออกมาได้ และความเชื่อนี้ตรงกับคำเทศน์ของสมเด็จพระพุทธโฆษาจารย์ (ประยุทธ์ ปยุตฺโต) ท่านเทศน์ว่า มนุษย์ต้องเชื่อว่า ทำงานได้ไร้ขอบเขต แล้วสุดยอดความฉลาดของมนุษย์ คือสามารถทำเคราะห์ให้เป็นโอกาสได้ ท่านพยายามบอกชาวพุทธว่า เวลามีเคราะห์หรือมีกรรมอย่าไปกราบไหว้สิ่งนั้นสิ่งนี้เพื่อแก้กรรม ท่านบอกโดนหลอกแล้ว กรรมมันแก้ไม่ได้ แต่มนุษย์เราชอบเชื่อว่า เรามีเคราะห์กรรมอยากมีทางลัด ท่านบอกว่าต้องเชื่อในความสามารถของเรา แล้วความฉลาดของเราอยู่ที่การเปลี่ยนเคราะห์ให้เป็นโอกาส พอผมตาบอดใหม่ ๆ ผมตั้งคำถามแล้วจะเอาความตาบอดของเรามาทำเป็นโอกาสอย่างไร คำตอบแรกคือผมต้องขยันเหมือนเต่า หมายความว่าเรามีจุดอ่อนเขาไม่เชื่อว่าเรามีความสามารถ แต่เราถูกปลูกฝังว่าเรามีความสามารถ แล้วทำเคราะห์ให้เป็นโอกาส เราต้องเตือนตัวเราตลอดเวลาว่าเราตาบอดเราต้องขยัน เมื่อพบคำสอนอีกว่า แค่ขยันยังไม่พอต้องใช้ปัญญา ปัญญามาจากการอ่านหนังสือเยอะ ๆ แต่ที่ผมใช้มากที่สุดคือ 7 Habits หรือจะใช้คำสอนทางพระพุทธศาสนา เวลามีความทุกข์จะบอกให้นึกถึงนิโรธ คิดถึงความสุข

          เราตาบอดเราต้องตั้งเป้าหมายที่ยิ่งใหญ่ว่าเราจะทำอะไร ยกตัวอย่างผมศึกษาว่าในต่างประเทศคนตาบอดเก่งกฎหมาย ผมจึงตั้งเป้าหมายเรียนกฎหมายทั้งที่เมืองไทยไม่ให้เรียน เรียนแล้วทำอะไรไม่ได้ แต่ผมบอกตัวเองว่า เราต้องทำให้เขาเห็นความสามารถของเราก่อน แล้วเราจึงจะบอกว่าเราทำได้ ผมเอาทั้งความขยัน การศึกษา กลยุทธ์ต่าง ๆ แล้วทุ่มเท จนผมจบกฎหมายได้ที่หนึ่งของคณะด้วย มันอยู่ที่ความเชื่อ ถ้าเราเชื่อในความสามารถของเราแล้วฝันไปข้างหน้า หลักอาริยสัจ4 คุณมีทุกข์ต้องตั้งนิโรธ ความสุขไว้ข้างหน้าเราต้องมีเป้าหมายอยู่ข้างหน้า สมุทัยคือเหตุที่ทำให้เกิดทุกข์ ถ้าเรารู้ว่าตัวที่ทำให้เรามีปัญหาอยู่ทุกวันนี้คืออะไร ก็จะพบมรรคทันที มรรคคือตัวนำไปสู่เป้าหมายที่เราต้องการ ถ้าเราพบว่าเราอยากไปเป็นนักกฎหมาย อุปสรรคมันเยอะต้องแก้กฎหมายต้องเรียนให้เก่งและโชคดีกฎหมายแก้เสร็จพอดีตอนที่ผมเรียนจบ ผมเป็นข้าราชการคนแรกที่เป็นข้าราชการพลเรือน

          สิ่งที่จะต้องทำต้องใฝ่ฝันที่จะทำงานไปเรื่อย ๆ ในเคราะห์มีโอกาสเสมอ โอกาสที่จะโชว์ความสามารถ ยกตัวอย่างประเทศกรีซ มีคนตาบอดที่มีชื่อเสียงวาดภาพสวยมาก อย่าลืมว่าเมื่อ 10 ปีที่แล้วมีคนตาบอดพิชิตยอดเขาเอเวอร์เรสได้แล้ว คือชาวอเมริกัน เพราะว่า ถ้าเราเชื่อในศักยภาพหาเรื่องท้าทาย ยิ่งท้าทายมากยิ่งท้าทายให้ทำในที่สุดศักยภาพจะถูกปลดปล่อยออกมาแล้วจะมีความสามารถทำอะไรได้มากขึ้นเรื่อย ๆ อยากให้เริ่มต้นด้วยความเชื่อ เมื่อเชื่อแล้วจะสร้างฝันที่ยิ่งใหญ่ต่อได้