“แม่พิการเลี้ยงลูกอย่างไร”
นกประสบอุบัติเหตุทางรถยนต์ นั่งรถเข็นมาประมาณ 22 ปี นกตั้งใจว่านกอยากจะมีลูก นกมองว่าสังคมไทยพอเป็นคนพิการจะทำหน้าที่ แม่ และ เมีย ไม่ได้ แต่เมื่อรู้ว่าตั้งท้องจะวางแผนในการคลอดลูกอย่างไร คิดตั้งแต่วิธีการคลอดเพราะว่าเราบาดเจ็บไขสันหลังจะอุ้มลูกยังไง เราจะวางแผนในการคลอดลูกยังไงเพราะว่าเราเราจะต้องหาอุปกรณ์ช่วยอะไร เพราะนกเลี้ยงลูกเอง อาบน้ำลูกเอง ให้นมลูกเอง เพราะว่าเรานั่งทรงตัวไม่อยู่ นกก็จะหาซื้อของที่จะมาช่วยในการให้นมลูก
คำว่าความพิการไม่ได้เป็นอุปสรรคในการทำหน้าที่แม่ สำหรับนก เพราะหน้าที่แม่มันยิ่งใหญ่ ในการที่จะดูแลใครสักคน ไม่เกี่ยวกับความพิการ แต่เกี่ยวกับความรักที่มีให้ใครสักคนหนึ่ง นกเลี้ยงดูเขาเหมือนแม่ทั่วไป แต่สิ่งหนึ่งที่เราให้เขามากที่สุดคือ ความรัก การโอบกอด การพูดคุย นกจะให้เขาฝึกทักษะทางสังคม ทักษะชีวิต เพราะว่า เราไม่รู้ว่าวันหนึ่งถ้าเราไม่อยู่เขาจะใช้ชีวิตยังไง ง่าย ๆ คือให้เขารู้จักคิดและตัดสินใจเองได้ ไม่ว่าจะเป็นเรื่องการแต่งตัว เรื่องอาหาร และเราพูดคุยกันบ่อย ๆ พอเขาโตขึ้นเลยรู้สึกว่าเราเป็นทั้งแม่ เพื่อน เป็นทุกอย่างของเขา และเป็นพ่อให้เขาด้วย
ลูกสาวนกรักเรามาก นกรู้สึกว่าความผูกพันระหว่างนกกับลูกสนิทกันมากมีอะไรเล่าให้ฟังทุกเรื่องมีช่วงประมาณประถม 3 มีเพื่อนที่โรงเรียนล้อเขา เวลาที่นกไปงานโรงเรียน เช่น งานวันแม่ เพื่อนล้อว่า “แม่เธอพิการ แม่เธอพิการ เพื่อนล้อเขาแบบนี้” นกก็ถามลูกสาวว่า ถามว่าแล้วหนูรู้สึกยังไง หนูพูดอะไร ลูกตอบนกว่า “หนูไม่รู้สึกเสียใจ แต่รู้สึกว่าว่าเพื่อนคนนี้เขานิสัยไม่ดี แล้วหนูตอบเพื่อนยังไง ลูกหนูถามเพื่อนกลับไปว่า แล้วแม่เธอทำงานอะไร เพื่อนบอก แม่ฉันเป็นแม่บ้านอยู่กับบ้านเฉย ๆ ไม่ต้องทำงานอะไร
สิ่งที่ลูกสาวตอบกับไป แต่แม่ฉันทำงานเพื่อคนพิการนะ แม่เธอเคยได้นั่งเครื่องบินไปที่ไหนบ้างไหม เคยได้ไปไหนบ้าง เขาบอกแม่ฉันไม่เคยไปไหน แม่ชั้นได้นั่งเครื่องบินไปต่างประเทศด้วย ฉันภูมิใจที่แม่ชั้นทำงานเพื่อคนอื่นและแม่ชั้นเลี้ยงดูฉัน เธอไม่ควรที่จะดูถูกแม่คนอื่น นี่คือสิ่งที่ลูกสาวตอบเพื่อน เขาไม่รู้สึกว่าอายที่มีแม่พิการ นกจะพาเขาไปด้วยทุกที่ที่มีโอกาส พาไปที่ทำงาน ไปรู้จักกับเพื่อน ๆ ที่แม่ทำงานด้วยที่เป็นคนพิการ เขาก็จะเห็นหลาย ๆ อย่าง ให้เขารู้จักที่จะดูแลเรา ช่วยเหลือเราในบางสิ่ง บางอย่าง นี่คือสิ่งที่นกฝึกเขาตั้งแต่เด็ก ถามว่าเขารู้สึกเสียใจไหมที่มีแม่พิการ เขาบอกว่า เขารู้สึกว่า แม่คือฮีโร่ของเขา แม่หนู่สุดยอดและเก่ง ส่วนใหญ่นกคุยจะลูกบ่อยและรับฟังลูก และจะให้เขาเลือกและตัดสินใจเอง ให้เขารู้สึกเชื่อมั่น รู้สึกว่าเราเป็นเพื่อนเขาเข้าใจเขา นกฝึกเขาในการใช้ชีวิต เรื่องการดูแลตัวเอง